کتیبه قرآنی چهار قل

سوره کافرون:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم

قُلْ یَا أَیُّهَا الْکَافِرُونَ (١) لا أَعْبُدُ مَا تَعْبُدُونَ (٢) وَلا أَنْتُمْ عَابِدُونَ مَا أَعْبُدُ (٣) وَلا أَنَا عَابِدٌ مَا عَبَدْتُمْ (۴) وَلا أَنْتُمْ عَابِدُونَ مَا أَعْبُدُ (۵) لَکُمْ دِینُکُمْ وَلِیَ دِینِ (۶)

بگو اى کافران (۱) آنچه مى ‏پرستید نمى ‏پرستم (۲) و آنچه مى ‏پرستم شما نمى ‏پرستید (۳) و نه آنچه پرستیدید من مى ‏پرستم (۴) و نه آنچه مى ‏پرستم شما مى ‏پرستید (۵) دین شما براى خودتان و دین من براى خودم (۶)

سوره فلق:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم

قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ (١) مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ (٢) وَمِنْ شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ (٣) وَمِنْ شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِی الْعُقَدِ (۴) وَمِنْ شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ (۵)

بگو: «پناه مى‌برم به پروردگار سپیده دم (۱) از شرّ آنچه آفریده، (۲) و از شرّ تاریکى، چون فراگیرد (۳) و از شرّ دمندگان افسون در گره‌ها (۴) و از شرّ [هر]حسود، آنگاه که حسد ورزد.» (۵)

سوره ناس:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم

قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ (١) مَلِکِ النَّاسِ (٢) إِلَهِ النَّاسِ (٣) مِنْ شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ (۴) الَّذِی یُوَسْوِسُ فِی صُدُورِ النَّاسِ (۵) مِنَ الْجِنَّةِ وَ النَّاسِ (۶)

بگو: به پروردگار مردم پناه می‌برم (١) فرمانروای مردم (٢) خدای مردم (٣) از شر وسوسه وسوسه گر نهانی (۴) آن که در دل‌های مردم وسوسه می‌کند (۵) خواه از جنیان باشد یا از آدمیان (۶)

سوره توحید:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم

قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ (١) اللَّهُ الصَّمَدُ (٢) لَمْ یَلِدْ وَلَمْ یُولَدْ (٣) وَلَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُوًا أَحَدٌ (۴)

بگو خداوند یکتاست (١) خدا بی نیاز است (٢) نه زاییده و نه زاییده شده (فرزند ندارد و فرزند کسی نیست) (٣) هیچ کس همتای او نیست (۴)