بررسی نگاره های دوره قاجار با تاکید بر پوشاک آن

پوشاک عصر قاجار تلفیقی از پوشاک دوره‌ی صفوی با پوشاک غربی است. به‌طور مثال، زنان این دوره در خانه تن‌پوش‌های اروپایی می‌پوشیدند که حالتی برهنه داشت که سوغاتی از غرب بود یا از شلیته هایی استفاده می‌کردند که برای بالرین مناسب بود، در مقابل برای لباس بیرون از چادر استفاده می‌کردند که خود جزء پوشش سنتی ایران بود.

سیر تحولات سیاسی و اجتماعی پیش‌از سلسله‌ی قاجار، مخصوصاً در دوران صفویه و به‌خصوص در دوره پادشاهی شاه عباس بدلیل نظارت پادشاه، هنر اسلامی شیعی در ایران به اوج خود می‌رسد. البته نتایج آن را در آثاری چون معماری، نگارگری، تذهیب، خوش‌نویسی و فرش و دیگر هنرهای قاجار شاهد هستیم. اما از صفویه به بعد به‌تدریج نفوذ غرب به هنر و سیاست کشور شروع می‌شود و در دوران قاجار به اوج می‌رسد.

دوره صفویه بااینکه فاصله‌ی نسبتاً زیادی با دوره‌ی قاجار دارد ولیکن دارای چنان تمدن ویژه‌ای است که هنرمند قاجاری نمی‌تواند از این هنر چشم‌پوشی کند و از طرفی این هنرمند با ارتباط با اروپا و دیدن عقب‌ماندگی اقتصادی و اجتماعی تصمیم به ایجاد مکتب هنری با نام مکتب قاجاری می‌کند که خود تلفیقی از هنر غربی و هنر ایرانی اسلامی است.

سفر دولت‌مردان و سیاست‌مداران و هنرمندان این دوره به فلورانس و ایتالیا نتوانست صورت کلی فرهنگ خود را حفظ کند بنابراین اجزایی از فرهنگ و هنر ماورایی و معنوی خود را کنار هنر مادی گرا و زمینه‌ی تمدن غرب گذاشتند.