خانم Eva Baer، محقق هنرهای اسلامی، متولد سال ۱۹۲۰ برلین بود صاحب آثار متعددی درباره هنرهای اسلامی است. در این کتاب نیز در ۵ فصل، وجوه متعدد نقوش دارای پیکر انسان را در هنر های اسلامی با تقسیمبندیهای جغرافیایی و تاریخی، بررسی کردهاست.
نویسنده در این فصول با اشاره به مثالهای فراوان از نقوش انسانی و با بررسی قیافه و چهره، سبک آرایش مو و نوع پوشش پیکره ها و همچنین ردیابی تأثیرات فرهنگهای گوناگون تصویر روشن و منسجمی از بازنمود پیکره انسان در هنر اسلامی ارائه داده است که یکی از نخستین پژوهشها در این زمینه به شمار میآید.
باوجود علاقهی وافر هنرمندان مسلمان به طرحهای انتزاعی و تمایلشان به تأکید بر عناصر تزیینی یا خصیصهی خیالی تصویر، از همان ابتدا علاقه به هنر تصویرگری پیکر انسان و حیوان نیز در متون ادبی و منابع تصویری نمایان میشود. بدیهی است که مفهوم اسلامی تصویر انسان اساساً با مفاهیم امروزی آن تفاوت دارد. در مناطق و اعصار متفاوت معیارها یا ایدههای یکسانی درباره چنین بازنماییهای وجود نداشته است. این بازنمایی ها از نظر فرم و محتوا در پیوند با جوامعی بود که این آثار برایشان خلق میشد و درعینحال روایت دقیقی از آنچه عملاً دیده و تجربه میشد، بشمار نمیرفت.
پژوهش حاضر به بررسی تحولات نقوش انسانی در هنرهای اسلامی میپردازد که با بررسی سوریه، بینالنهرین و مصر در اواخر قرن اول هجری قمری (هفتم میلادی) آغاز و به سلسله صفویه در ایران و آسیای مرکزی و دوره قاجار در قرن سیزدهم هجری قمری (نوزدهم میلادی) ختم میشود.
درمورد هند، فقط دوره گورکانیان بررسی میشود. بهطورکلی مبحث را بر حسب توالی تاریخی پیش میبریم و مبنای کارمان نیز بیشتر نقاشیها، طراحیها و مجسمهها، چه در تزیینات معماری و چه در هنرهای خُرد خواهد بود. درعینحال، تحولات تاریخی، بازنماییهای مبتنی بر قواعد و سایر شرایطی را که منجر به ایجاد سبکها یا شمایل نگاری جدید میشد در نظر خواهیم داشت. همچنین به این پرسش خواهیم پرداخت که در زمان خلق این نقوش، چگونه به آنها نگاه میشده است.