تصویر زن در نگارگری

 تصویر عفیف زن در نگارگری اسلامی برآمده از کرامت و منزلتی است که وجود زن در تفکر اسلامی به آن شناخته می‌شود. نگارگران ایرانی همچون ادیبان این سرزمین وجود زن را که مظهری از جمال الهی به‌نحو اخص در این عالم است محملی برای بیان مغازلات خود با پروردگار عالم دانسته و به زبان مجاز او را تمثیلی از لطف و صفای معبود برشمرده‌اند.

 در این کتاب که پژوهشی در خصوص نگاه نگارگران قدیم به موضوع تصویر زن است، ویژگی‌های تصویری زنان در نگاره‌ها از جوانب مختلف بررسی شده‌است، نویسنده کتاب به بررسی ویژگی‌های معنوی زنان نمونه از منظر اسلامی، عرفانی و ادبی پرداخت و بر مبنای آن بیان می‌کند که چگونه ویژگی‌های ظاهری و باطنی به‌نمایش‌درآمده از این زنان در نگاره‌های اصیل تاریخ نگارگری ایران، با توسل به بیان توانمند بصری نگاره‌ها آیینه بازنمای این اوصاف شده‌است.

 این کتاب نشان می‌دهد که چگونه نگارگران مسلمان ایرانی تصویری از وجود زن را ارائه کردند که در آن زیبایی باطن و ظاهر درصورتی صاحب‌ کمال و موقر تجمیع شده و لطافت و زیبایی ظاهری زن در نمودی بصری با صفت متانت و صلابت او عجین شده‌است.

مقاله مختصری در باب نگارگری ایران بر گرفته از همین کتاب است.

مقاله عاشق و معشوق در نگارگری ایران برگرفته از همین کتاب است.